Kecelaruan identiti disosiatif (KID), sebelum ini dikenali sebagai gangguan personaliti berbilang ialah suatu gangguan mental yang dicirikan dengan pengekalan sekurang-kurangnya dua personaliti yang berbeza dan agak berkekalan.[1] Gangguan ini disertai oleh jurang ingatan melebihi apa yang dapat difahami sebagai masalah ingatan lazim.[1][3] Keadaan personaliti secara bergantian menjadi tampak dalam tingkah laku seseorang;[1] bagaimanapun, gaya persembahan gangguan adalah pelbagai.[3] Keadaan lain yang sering berlaku pada penghidap kecelaruan ini termasuk gangguan tekanan selepas trauma, gangguan personaliti (terutamanya tahap pinggiran dan pengelakan), kemurungan, gangguan penggunaan bahan, gangguan penukaran, gangguan gejala somatik, gangguan pemakanan, gangguan obsesif-kompulsif dan gangguan tidur.[1] Pencederaan diri, sawan bukan epilepsi, ingatan lampau dengan amnesia dalam ingatan sebegini, keresahan dan bunuh diri juga biasa.[5]KID dikaitkan dengan trauma atau penderaan melampau ketika kanak-kanak.[1]:294[2] Dalam kira-kira 90% kes, terdapat sejarah pengabaian atau penderaan kanak-kanak, manakala kes lain dikaitkan dengan pengalaman peperangan, atau prosedur perubatan ketika zaman kanak-kanak.[1] Faktor genetik dan biologi juga dipercayai memainkan peranan.[3][6] Diagnosis tidak boleh dibuat jika keadaan orang itu lebih baik diambil kira bagi gangguan penggunaan bahan, sawan, masalah kesihatan mental yang lain, permainan imaginasi pada kanak-kanak atau amalan keagamaan.[1]Rawatan secara amnya melibatkan penjagaan sokongan dan psikoterapi.[2] Keadaan ini biasanya berterusan tanpa rawatan.[2][7] Ia dipercayai menjejaskan kira-kira 1.5% daripada populasi umum (berdasarkan sampel kecil komuniti Amerika) dan 3% daripada mereka dimasukkan ke hospital dengan masalah kesihatan mental di Eropah dan Amerika Utara.[1][4] KID didiagnosis kira-kira enam kali lebih kerap dalam kalangan wanita berbanding lelaki.[3] Bilangan kes yang direkodkan meningkat dengan ketara pada separuh kedua abad ke-20, bersama-sama dengan bilangan identiti yang dilaporkan oleh mereka yang terjejas.[3]KID adalah kontroversi dalam kedua-dua bidang psikiatri dan kehakiman.[3][8][9] Jarang sekali, ia telah digunakan di mahkamah untuk berhujah berkenaan kegilaan jenayah.[10][11] Tidak jelas sama ada peningkatan kadar gangguan itu disebabkan oleh pengiktirafan yang lebih baik atau faktor sosiobudaya seperti gambaran media massa.[3] Gejala-gejala biasa yang muncul di kawasan yang berbeza di dunia juga mungkin berbeza-beza bergantung pada budaya, contohnya mengubah identiti dalam bentuk memiliki roh, dewa, hantu atau tokoh mitos dalam budaya di mana keadaan pemilikan normatif adalah perkara biasa.[1]:295,801 Bentuk pemilikan gangguan identiti disosiatif adalah tidak disengajakan dan menyusahkan, dan berlaku dengan cara yang melanggar norma budaya atau agama.[1]:295